اعضای شورای شهر به این نتیجه رسیده اند که دکتر مصدق آنقدر ارزش تاریخی ندارد که نامش بر روی یکی از هزاران خیابان تهارن قرار بگیرد. بازی روزگار باعث شده است که اعضای شورای تهران که متوسط آرای 5 درصد مردم را هم ندارند بجای آنها تصمیمی بگیرند و بجای آنها تشخیص دهند چه کسی لیاقت دارد یا ندارد. در شهری که خیلی از از خیابان هایش به نام قهرمان های ملی سایر کشور های دنیا البته از نوع خاور میانه ای و آمریکای لاتینی است رهبر نهضت ملی شدن نفت آن لیاقت یک خیابان را ندارد.
پیرمبارزه با استعمار آمریکا و انگلیس همچنان در بایکوت قرار دارد و در این سی سال بجز مدت اندکی که نامش بر روی خیابان پهلوی سابق و ولی عصر فعلی قرار گرفت, همیشه از سوی صدا های رسمی یا انکار شد و یا نقشش عوض شد و بجای مبارز و قهرمان در کتاب های نجسب تاریخ مدرسه یک خائن نام گرفت.
همه جای دنیا اسطوره هایشان را گرامی می دارند و کاری می کنند که نسل جوان چیز هایی برای افتخار به گدشته داشته باشند اما اینجا یکی از معدود نشانه های افتخار به گذشته مان را انکار می کنند و لایق نام خیابان های تهران نمی دانند. ایکاش لااقل افرادی مثل نجفی و مسجد جامعی که پسوند اصلاح طلب را دارند در مورد این قضیه توضیح دهند و جداقل بگویند که آنها موافق نامگذاری بوده اند و افسوس که زورشان به اکثرین نرسیده است, هر چند به گمانم پیشتر مسجد جامعی از این طرح استقبال کرده بود.
