بگذریم ...

تونل رسالت به ناامید کننده ترین شکل ممکن افتتاح می شود. عروس و داماد های جوان هم فکر می کنند خوشبخت ترین آدم های این کره خاکی اند.
اتوبوس های شرکت واحد در روز مادر از خانم ها بلیط نمی گیرند.
اسرائیلی بر سر غیر نظامی های لبنانی بمب خوشه ای می ریزند و کشور های بزرگ مدعی حقوق بشر فقط سری به تاسف تکان می دهند.
مردم تهران نیمه شب برای دیدن تونل رسالت به داخل آن هجوم می آورند و شروع به خوشحالی می کنند. ترافیک عجیبی درست می شود.
تلویزیون ایران با خوشحالی خبر هلاکت رسیدن اسرائیلی ها را اعلام می کند. انگار هدف حفظ جان لبنانی نیست بلکه بر افروختن آتش است.
امیر قلعه نوعی سرمربی تیم ملی فوتبال می شود و لابد قرار است این دفعه حتی به جام ملت ها هم نرسیم.
اکبر گنجی در آمریکا تمام اعتبارش را به پای اپوزیسیون بی خاصیت ایرانی حرام می کند و در روزنامه کیهان از سوخته شدن او ابراز خوشحالی می کند.
گرانی بیداد می کند و وزیر اقتصاد خود را از وجود هرگونه گرانی .
سرعت اینترنت چند روز است که افتضاح شده است. اما نمایشگاه الکامپ برگزار شده است .
بخشی از خیابان خیام فرو می ریزد و ایستگاه مترو امام خمینی بسته می شود.