آقای سرگروهبان و سرباز های صفر

6 سرباز صفر بچه سال را که از قیافه شان می توانستی بدبختی را بخوانی نشسته به خط کرده بود. اسلحه ژ3 5 کیلویی را پشت گردن آنها گذاشته بود و با فحاشی از آنها می خواست زیر گرمای وحشتناک آفتاب، فاصله میدان تا یگان شان را پامرغی بروند و تازه ضربه پا هم بزنند.
اگر کمی سرعتشان کند می شد، دوز رکیکی فحش های سرگروهبان (یک گروهبان یک وظیفه) بالاتر می رفت و بدتر از قبل مانور (تنبیه) شان می کرد. این شش سرباز از جلوی صف ما که رد می شدند، در نگاه تک تک مان می شد نفرت از این سرگروهبان را دید و در نگاه آنها امید به رهایی از این تنبیه ناعادلانه. ایکاش این ستاره های روی دوش مان خاصیتی داشتند و می توانستیم آن سرباز صفر های بدبخت را نجات دهیم.

توضیح: از این پست هیچ قصد و منظور کلی ندارم. حتی فکر می کنم شیوه برخورد با سرباز صفر ها از سوی پرسنل کادری مناسب باشد. منتها ناراحتی من بابت رفتار زشت یک گروهبان وظیفه با آنها و قطعا این حرکت اشتباه تنها همان شخص را در برمیگیرد و نباید آنرا تعمیم داد. در ضمن من هم قبول دارم که برخی مواقع باید زیر دست ها بویژه اگر سرباز صفر ها راتنبیه کرد. به هر حال معتقدم در کل همیشه بعضی درجه دار های جزو هستند که مشکل ایجاد می کنند.