یکی از رایج ترین پرسش هایی که اغلب اوقات بلاگر ها باآن درگیر هستند, پیدا کردن یک فرکانس زمانی خاص برای بروز کردن وبلاگ هایشان است. یا به عبارت ساده آنها بدنبال جوابی برای این پرسش هستند که " هر چند وقت یکبار باید پست جدیدی برای وبلاگمان بفرستیم ؟ "پرسشی که معمولا پاسخی قعطی نمی توان به آن داد و جوابش تا حدودی مبهم است و به شرایط نویسنده و وبلاگش بستگی دارد.
از نقطه نظر شخصی – و برای انجام دادن الزامی مسئولیتم در بروز سازی وبلاگم – من معمولا هر روز یک مطلب بلند برای وبلاگم پست می کنم. البته بعضی روز ها هم دو مطلب و به ندرت پیش آمده است که در یکروز سه بار وبلاگم را بروز کنم.
با این وجود کلا ترجیح می دهم که هر روز تنها یک مطلب یا مقاله بلند داشته باشم. منظور من از مطلب بلند داشتن لااقل 1000 کلمه است که تقریبا معادل دو ستون در یک روزنامه می شود. مثلا این مورد نمونه بسیار خوبی از یک مطلب بلند 1000 کلمه ای است.
با اینکه تعریف فوق مناسب ترین توصیف از یک یادداشت بلند است اما نوشتن مطالب طولانی تر (به قول عده ای پر چانگی کردن) هم خیلی غیر عادی نیست. شما هر روزه در وبلاگ های مختلف ممکن است با چنبن یادداشت های بسیار بلند هم برخورد کنید. از سوی دیگر بسیاری از بلاگر ها ترجیح می دهند به جای یک پست طولانی هر روز چند پست کوتاه داشته باشند. عده دیگر هم جمع کردن لینک های جالب و مربوط به موضوع خاص را دنبال می کنند.
بسیاری از بلاگر هم سعی می کنند تا در وبلاگشان از همه شیوه های ممکن بصورت جداگانه یا ترکیبی استفاده کنند تا خروجی بهتری را در معرض دید بازدید کنندگانشان قرار دهند. من شخصا تا به حال از انواع شیوه های مختلف موجود استفاده کرده ام. بویژه وقتی که انگشتانم مرا برای نوشتن یک پست بلند مرا یاری نمی کنند. با این همه من داشتن یک پست بلند را برای هر روز بیشتر ترجیح می دهم. البته باید گفت برای داشتن یک وبلاگ موفقیت آپدیت کردن همه روزه آن خیلی هم ضروری نیست. تعهد به فرستادن حداقل سه پست در هر هفته بسیار مهمتر است.
آنچه یک بلاگر با بروز کردن منظم وبلاگش می تواند به آن دست یابد, توسعه و افزایش شمار خوانندگان ثابت خود است. البته ممکن است همیشه تعداد این ویزیتور ها خیلی زیاد هم نباشد. اما آنچه که مهمتر است این است که با بروز کردن مداوم وبلاگتان همیشه مطلب جدیدی برای ویزیتور هایتان داشته باشید تا آنرا بخوانند و نا امید از وبلاگتان باز نگردند. باید همیشه این نکته را مد نظر داشته باشید که مهمترین عامل از دست دادن ویزیتور های ثابتتان, بروز نکردن مداوم وبلاگتان است و عوامل دیگر معمولا اهمیت کمتری دارند مثلا طراحی بد و کاربر پسند نبودن فضای وبلاگتان. نداشتن مطلبی جدید برای خواندن در یک وبلاگ به معنای از دست دادن بازدید کنندگان است. به یاد داشته باشید که هفته مهمترین معیار در سنجش زمانی وبلاگ شماست. بسیاری از بلاگر ها ترجیح می دهند در صفحه اصلی پست های مربوط به هفته جاری را فقط قرار دهند. تعداد این پست ها هم معمولا خیلی زیاد نمی شوند و خواننده را ترغیب به خواننده همه آنها می کند. بسیاری از ویزیتور ها فقط ترجیح می دهند چند پست اول بلاگ ها (جدیدترین آنها) را بخوانند. آنها اغلب علاقه چندانی به گشتن در آرشیو وبلاگ شما و خواندن مطالب کهنه تان ندارند.
خب ممکن است از خودتان بپرسید با وجود این مقدمه طولانی (و در بعضی جاها منحرف شده از موضوع اصلی) هنوز به پرسش اصلی که در ابتدا مطرح شد پاسخ دقیقی نداده باشم. شاید همین مسئله بهترین پاسخ باشد. یعنی اینکه امکان گفتن پاسخ دقیق غیر ممکن است. با این وجود من سعی می کنم یک راه حل نسبتا کلی در اختیارتان بگذارم.
· حداقل هر هفته سه مطلب برای وبلاگتان پست کنید. یا به عبارت بهتر یکروز در میان آپدیت کنید.
· باید زمان کافی برای بروز کردن حداقلی وبلاگتان را در نظر بگیرید.
· اگر به این نتیجه برسید که که هر هفته لااقل باید سه مطلب جدید داشته باشید, احتمال موفقیتان بیشتر می شود.
راستی فکر می کنید این مطلب من یک پست طولانی بود ؟
منبع : وب پرو نیوز
نویسنده : وین هالبرت
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر