دوشنبه، فروردین ۳۰، ۱۳۸۹

آن فیل*ر و این فیل*ر

چند سال پیش که وبلاگ یکی از دوست های خوبم فیل*ر شده بود. مطلب پر سوز و گدازی نوشتم و یه جوری تسلیت گفتم فیل*ر شدنش رو. اون موقع زمان ناامیدی بود و من هم پیش بینی کردم بزودی بازدید روزانه 1000 تای وبلاگش دو رقمی و یک رقمی می شود و همه چیز تمام می شود. آن دوست ما هم بعد فیل*ر شدن ناامید شد و به فاصله کوتاهی تقریبا دست از نوشتن کشید.
اما حالا بعد 4 5 سال از آن حادثه, وقتی خودم فیل*ر شدم, اصلا ناامید نیستم. به خودم تسلیت نمی گویم, امیدوارم می نویسم حتی وقتی هیت وبلاگم بسیار کم شده است. باید نوشت و نوشت و نوشت. باید مثبت بود. ایمان داشت که یه روزخوب می آد. روزی که دیگه وبلاگ هامون فیل*ر نیستند. روزی سبز تر از هر روزی.

هیچ نظری موجود نیست: